วันที่ 3 มกราคม 2559 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 139 / 162

อย่าเอาความแข็งแรง ไปทำอย่างอื่น ที่ไม่เป็นบุญเป็นกุศล ๒๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๗

ထ้องให้ทาน รักษา ศีล เจริญภาวนา ทั้งหมดด้วยตัวเอง และชวนคนอื่นด้วย เราจำเป็นผู้มีบุญบารมีมาก ๆ ๒๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

เชื่อแห่งความดี มืออยู่ในตัวของทุกคน ขึ้นอยู่กับว่า... จะเอามาใช้หรือไม่ใช้เท่านั้น ถ้าเอามาใช้...ก็ใช้ได้ ใช้ไม่ได้...เพราะไม่ได้ใช้ ๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๔

เจ้าของบุญนั้นมีอย่างมาก ให้โชคปัญญากับความปรารถนาดีของเรา ไปชักชวนเขามาสร้างความดี เพราะทุกคนมีเชื่อแห่งความดีอยู่แล้ว ไปพูด ไปชื่นแจงให้เขาฟังว่า... ทำบุญแล้วดีอย่างไร อย่างนี้เรียกว่า...ใช้ปัญญาทำบ

เมื่อถูกชวนทำความดี มันต้องกล้าคัด ร่องไว ไม่ใช่ชักช้า เฉื่อยชา ต้องตื่นตัว...ตื่นตา..ตื่นใจ 13 มกราคม พ.ศ. 2545

อย่าท้อถอย อย่าวิตกกังวล อย่าทุกข์ใจ ให้มีแต่ความอุดม ร่ำรวย เบิกบานในธรรม ในหน้าที่ของเราที่ได้เกิดมา เป็นผู้นำบุญ ยอดกตัญญูทร 20 มกราคม พ.ศ. 2555

วันนั้นเขาจะคิดถึงเรา จะตามหาเรา วันนั้นจะเป็นวันที่ เขามีความพร้อมที่จะต้อนรับเรา พร้อมที่จะฟังธรรม ฟังคำแนะนำที่ดีจากเรา 20 มกราคม พ.ศ. 2555

เราไปในฐานะผู้ให้... ไปในฐานะยอดกัลยาณมิตร แล้วจะต้องไปหวาดหวั่นอะไร ไม่เห็นจะต้องไปทุกข์ใจอะไร เพราะฉะนั้น...ให้ทำด้วยความสุข แล้วก็สนุกกับการสร้างบารมี 20 มกราคม พ.ศ. 2545

การทำหน้าที่ก็ลยาถามิตร...ไม่ง่าย ต้องเป็นผู้มีคุณธรรมสูง ต้องทำด้วยความรำรึง เบิกบาน ต้องอดทน อดกลั้น อดออม ให้อภัย มีเมตตาธรรม ยิ้มสู้ ยิ้มรับกับถ้อยคำ ที่เขากล่าวออกมาด้วยความไม่รู้ ห

เราทำความดีเพียงคนเดียว ยังไม่พอ ต้องชวนคนอื่นทำด้วย 4 มกราคม พ.ศ. 2551 ๒๒๐

โลกนี้... เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี สร้างความดีงาม บันฑิตจะสร้างแต่ความดีงาม คนพาลจะสร้างแต่ บาปอาถักษรธรรม ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕ ๒๒๙

ความตระหนี่กับการให้ มันต่อสู้กันอยู่ตลอดเวลา บุญกับบาปก็สู้กัน มียดกับส่วน กุศลกับอกุศลสู้กันอยู่ อย่างนี้แหละ ๒๐ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ถ้าหากว่า ทำด้วยตัวเองด้วย และไปชักชวนคนอื่นทำด้วย เราก็จะสมบูรณ์พร้อม ทั้งทรัพย์สมบัติและบริวารสมบัติ ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๕

มีพรรค มีพวก ความสะดวก...มันก็มี ไม่มีพรรค ไม่มีพวก ความสะดวก..ก็ไม่มี ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ผู้มีกุญแจกำลังรอคอยเราอยู่ เป็นหลายๆ ล้านคน ผู้มีกุญแจ ล่ำนั้น... พยายามยามบดบัง การติดต่ือสารที่จะไม่ให้มาถึงเรา แต่มันจะกันไม่อยู่ เมื่อเราขอมอนุญาต ให้ท่าของเรา...พาตัวเราไปหาเขา ๒๖ มกราคม พ.ค. ๒๕

หมู่ญาติ ที่เคยสร้างบุญร่วมกับเรา...มีมาก และกำลังรอคอยเราอยู่ 26 มกราคม พ.ศ. 2455 ๒๓๙

การก่อสร้างถวารวัถตุเป็นศาสนสมบัติ ถ้ามีคนมาใช้เป็นร้อย เป็นพัน เป็นหมื่น เป็นแสน เป็นล้านคน บุญที่เกิดขึ้นกับทุก ๆ คน เราก็จะมีส่วนแห่งบุญนั้นด้วย 14 มกราคม พ.ศ. 2546

บารมี ๑๐ ทัศ จะต้องทำให้ได้มากที่สุด เท่าที่จะมากได้ อย่างน้อยก็เริ่มต้นจาก มาทาทาบารมี ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

มหาทานบารมีจะเป็นเสียง ที่อำนวนความสะดวก ในการสร้างบารมีไปทุกกาฬชาติ ตราบเท่าถึงที่สุดแห่งธรรม ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๖

ถ้ามีมี่ทานบารมี มาอยู่เมืองไทย...ก็ไม่รวย อยู่เมืองนอก...ก็ไม่รวย อยู่ที่ไหน...ก็ไม่รวย 16 มกราคม พ.ศ. 2545